All The Little Lights.
Blijf op de hoogte en volg Marin
08 April 2013 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
-We're born with millions
Of little lights shining in the dark
And they show us the way
One lights up, every time you feel love in your heart
One dies when it moves away-
Lieve allemaal,
Mijn echte reis is begonnen. Ik ben nu in Ho Chi Minh City. Ik heb nog geen plan, maar ik ben alleen en ik kan gaan waar ik wil. Ik kan mijn eigen plannen maken. Ik zie wel wat deze reis voor mij in petto heeft!
In elk geval is mijn avontuur als vrijwilliger, voor nu, ten einde. Wie weet wat ik in de toekomst nog ga doen, maar voor nu is het klaar.
Wat heb ik een geweldige tijd gehad in Can Tho. Ik heb ondernomen, ontmoet, ervaren en genoten, precies zoals mijn moeder me had opgedragen! Ondanks dat mijn reis in Vietnam nog niet over is, kan ik nu al zeggen dat het geslaagd is.
Ik heb mogen genieten van de geweldige kinderen in de weeshuizen. Ik heb gelachen met mijn leerlingen in het Charity Hospital. Ik heb pijn gehad om de hulpeloze kinderen in City Orphanage. Ik ben soms gek geworden van de irritante kinderen in de Pagoda. Ik heb regendansen gedaan op het dakterras. Ik heb geslapen bij vrienden op het platte land. Ik ben een week genoten op Phu Quoc Island. Ik heb de Vietnamese cultuur (karaoke! haha) leren kennen dankzij mijn Vietnamese vrienden.
Nadat ik de eerste weken om me heen keek naar alle verbazingwekkende dingen die hier te zien waren, ben ik gewend geraakt aan het leven. Pas in de laatste dagen merkte ik dat het allemaal als vanzelfsprekend was. Hoewel ik me al eerder thuis voelde, had ik niet door dat het binnen een paar weken voorbij zou zijn. Ik heb nog even met volle teugen genoten van wat toch wel 'mijn stad' is geworden. Op de fiets naar mijn 'werk', op de scooter door de stad, uit eten met mijn huisgenoten en nieuwe vrienden; ik heb overal bewust van genoten.
Ik heb dingen mogen meemaken, dingen gezien, dingen gedaan, mensen ontmoet, dingen die niet voor veel mensen is weggelegd.
Ik ben hier niet gekomen om voor altijd herinnerd te worden, ik kwam hier om iets, al is het maar een klein beetje, bij te dragen aan het leven van mensen die het niet gemakkelijk hebben. Voor mij is die missie geslaagd. Alleen al het feit dat mijn 5 kinderen in mijn Thien An klasje 30 woorden meer kennen is voor mij genoeg.
Ik heb geweldige mensen ontmoet die een plek in mijn hart ingenomen. Ik heb een paar lichtjes erbij in mijn hart. Ik zal ze niet snel vergeten!
Hopelijk heb ik voor de mensen en kinderen daar ook even een lichtje in hun hart mogen zijn.
3 Mei vlieg ik terug naar Nederland, dat is alles dat vast staat. Tot dan ga ik het hier verkennen!
Veel liefs vanuit Vietnam
Of little lights shining in the dark
And they show us the way
One lights up, every time you feel love in your heart
One dies when it moves away-
Lieve allemaal,
Mijn echte reis is begonnen. Ik ben nu in Ho Chi Minh City. Ik heb nog geen plan, maar ik ben alleen en ik kan gaan waar ik wil. Ik kan mijn eigen plannen maken. Ik zie wel wat deze reis voor mij in petto heeft!
In elk geval is mijn avontuur als vrijwilliger, voor nu, ten einde. Wie weet wat ik in de toekomst nog ga doen, maar voor nu is het klaar.
Wat heb ik een geweldige tijd gehad in Can Tho. Ik heb ondernomen, ontmoet, ervaren en genoten, precies zoals mijn moeder me had opgedragen! Ondanks dat mijn reis in Vietnam nog niet over is, kan ik nu al zeggen dat het geslaagd is.
Ik heb mogen genieten van de geweldige kinderen in de weeshuizen. Ik heb gelachen met mijn leerlingen in het Charity Hospital. Ik heb pijn gehad om de hulpeloze kinderen in City Orphanage. Ik ben soms gek geworden van de irritante kinderen in de Pagoda. Ik heb regendansen gedaan op het dakterras. Ik heb geslapen bij vrienden op het platte land. Ik ben een week genoten op Phu Quoc Island. Ik heb de Vietnamese cultuur (karaoke! haha) leren kennen dankzij mijn Vietnamese vrienden.
Nadat ik de eerste weken om me heen keek naar alle verbazingwekkende dingen die hier te zien waren, ben ik gewend geraakt aan het leven. Pas in de laatste dagen merkte ik dat het allemaal als vanzelfsprekend was. Hoewel ik me al eerder thuis voelde, had ik niet door dat het binnen een paar weken voorbij zou zijn. Ik heb nog even met volle teugen genoten van wat toch wel 'mijn stad' is geworden. Op de fiets naar mijn 'werk', op de scooter door de stad, uit eten met mijn huisgenoten en nieuwe vrienden; ik heb overal bewust van genoten.
Ik heb dingen mogen meemaken, dingen gezien, dingen gedaan, mensen ontmoet, dingen die niet voor veel mensen is weggelegd.
Ik ben hier niet gekomen om voor altijd herinnerd te worden, ik kwam hier om iets, al is het maar een klein beetje, bij te dragen aan het leven van mensen die het niet gemakkelijk hebben. Voor mij is die missie geslaagd. Alleen al het feit dat mijn 5 kinderen in mijn Thien An klasje 30 woorden meer kennen is voor mij genoeg.
Ik heb geweldige mensen ontmoet die een plek in mijn hart ingenomen. Ik heb een paar lichtjes erbij in mijn hart. Ik zal ze niet snel vergeten!
Hopelijk heb ik voor de mensen en kinderen daar ook even een lichtje in hun hart mogen zijn.
3 Mei vlieg ik terug naar Nederland, dat is alles dat vast staat. Tot dan ga ik het hier verkennen!
Veel liefs vanuit Vietnam
-
08 April 2013 - 16:52
Gerda:
hoi lieverd,
Can Tho achter je gelaten en op weg naar al het andere dat Vietnam je nog te bieden heeft! Blijf genieten, leuke en mooie dingen ondernemen en natuurlijk ook weer nieuwe mensen ontmoeten! Er komen vast nog wat lichtjes bij! Maar blijf ook op je hoede, de wereld is groot!!
Wat was het fijn om je zondag "even ' te spreken/zien.
Liefs en kus x x -
08 April 2013 - 17:20
Nicky:
Hoi Marin,
Geniet er nog maar even van, hier in nl gaat alles "gewoon" door.
Ik wens je veel lichtjes toe voor de rest van je reis
En geniet nog maar even volg de wijze les die je moeder je heeft "opgedragen"
Veel Liefs Nicky en Stefan -
08 April 2013 - 17:33
Henriette:
Hoi marin
Zit ik net op de computer een andere baan te zoeken hoor ik klik een nieuwe mail.
snel even kijken en ja hoor leuk nieuws dus gelijk maar lezen
Goed te lezen wat het allemaal met je doet en nogal blijven doen.
Nee dit ga je echt nooit meer vergeten.
Maar dan nu even aan jezelf denken.
ga nog maar lekker meer ontmoeten!!!!!!!
ik weet niet hoe het allemaal verder verloopt maar ik vond het leuk om jou zo te kunnen volgen
en mee te leven met je verhalen.
Mocht je geen tijd hebben om nog van je vrije dagen te schrijven dan horen we die wel
als je thuis komt.
Oma komt net binnen en ik lees gelijk dus even het verslag voor
Liefs en kusjes van ons allebei.
ik hoor graag op welke tijd de land op 3 mei
ik heb hello goodby al ingelicht (grapje of toch niet)
-
09 April 2013 - 00:24
Sandra:
Wat een prachtig verslag van een prachtig mensenkind! Wat een mooie bagage voor de rest van je leven, dit kan niemand je meer afpakken. Nu tijd aan en voor jezelf, spannend maar wederom een prachtige ervaring. Wees voorzichtig en geniet! 3 mei zijn er veel mensen die jou weer in de armen sluiten. Ook ik hoop dat je nog een wbj kan plaatsen, want het is heerlijk om te lezen!
Dikke kus van Rob en mij. XOXO -
12 April 2013 - 10:29
Alette:
Hey Marin!
Klinkt goed! Fijn om te horen dat je zo geniet! Beat pittig alleen! Maar zag al aan de foto's dat je niet alleen bent..
Have fun!!
Ik blijf je volgen!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
