Life's for the living
Blijf op de hoogte en volg Marin
02 Mei 2013 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Allerliefste volgers,
Hier ben ik dan weer met, voorlopig, mijn laatste reisverslag!
Ik ben nu in Ho Chi Minh City. Ik heb een rustig dag in en rond het hotel, zodat ik alles kan regelen voor mijn terugreis morgen. Deze begint voor mij al vroeg: om half 6 staat het ontbijt klaar. Na een reis van 18 uur zal ik morgenavond dan weer voet in Nederlandse bodem zetten!
Mijn laatste reisverslag eindigde in Hoi An. Ik ben hier langer gebleven dan ik in eerste instantie had bedacht! Ik vond het dorpje zo gezellig en knus dat ik mijn reisplannen veranderde. Dat is het voordeel van alleen reizen: Doen wat je zelf wilt!
Ik heb na Hoi An een bezoekje gebracht aan Hue. Eerlijk gezegd was hier niet veel boeiends! Ik heb een dag een scooter gehuurd en ben in de stad rond gaan rijden. Heerlijk! De volgende dag heb ik op de fiets tombes in de omliggende bergen bezocht. Pittig, maar het was goed om voor het eerst in tijden weer eens een beetje lichaamsbeweging te hebben. ;)
Vanaf Hue heb ik een 15 uur durende nachttrein naar Hanoi genomen. Dit is toch wel de meest ideale manier van reizen. Hoewel sommige mensen het bewegen van de trein vervelend vinden, vond ik het heerlijk om in slaap geschommeld te worden.
Bij aankomst in mijn hostel, kwam ik er achter dat zij tours naar verschillende toeristische plekken in het noorden organiseren. Omdat ik nog maar anderhalve week over had, bleek dat ik een goede planning moest maken. Het beste plan was zelfs, om meteen op de trein naar Sapa te stappen. Samen met 5 anderen ben ik twee dagen wezen trekken in de bergen. Met een gids in traditionele kleding en een groep van 10 vrouwen die ons volgden, zijn we door de rijstvelden gelopen. Eerst dachten we dat de vrouwen simpelweg heel vriendelijk waren om ons te helpen. Hoe naïef.. Zij hadden al lang bedacht dat zij ons niet met rust zouden laten, totdat we iets van het hadden gekocht. Aangezien er niet met ze te discussiëren viel, hebben we allemaal iets gekocht.
Die avond sliepen we bij een homestay. We werden bij het diner verwend met springrolls (loempia) die we zelf mochten maken. Na het eten kwam er een waterfles op tafel. Deze was echter niet gevuld met gewoon water, maar met ‘happywater’. Dit is de Vietnamese benaming voor rijstwijn. Aangezien het onbeleefd is om te weigeren, hebben we getoast met de bewoonster van het huis. Ze gaf aan dat we de fles leeg moesten maken, dus na een half uur lieten we haar trots zien dat het gelukt was. Vervolgens heeft ze met een grote glimlach op haar gezicht, de hele fles opnieuw gevuld. Toen die ook leeg was, zijn we maar stilletjes naar bed gegaan. ;)
De volgende dag hebben we de hike afgemaakt, en zijn we met de nachttrein weer terug gegaan naar Hanoi. Hier aangekomen heb ik me snel gedoucht en mijn tas opnieuw ingepakt, want het was tijd om naar Ha Long Bay te gaan!
Ha long Bay is een van de zeven wereldwonderen! Voor de kust van Vietnam liggen duizenden rotseilanden. In Vietnam zegt men dat het er 1969 zijn. Dit is het jaar dat Ho Chi Minh is overleden, dus volgens vele niet-Vietnamezen is het een verkeerd nummer. In de baai schijnen meer dan 3000 eilanden te zijn.
Met een groep van 30 jongeren zijn we naar een van de eilanden gegaan, en daar hebben we 2 nachten geslapen. In de tijd op het eiland konden we kajakken, wake boarden, ‘tuben’, rotsklimmen en natuurlijk zonnen! Geweldige dingen om te doen, met een nog mooiere ambiance.
De dag na terugkomst heb ik rustig aangedaan. Omdat het eind van de reis is zicht was, heb ik mezelf verwend met een dagje souvenirs winkelen!
De volgende dag was het alweer tijd om terug te vliegen naar Ho Chi Minh City. Ik was door een Vietnamese jongen, die ik had ontmoet in het park bij mijn eerste bezoek, uitgenodigd om naar zijn geboortedorp te gaan. Opnieuw een hele leuke ervaring met de Vietnamese cultuur. Ik ben twee dagen lang ongelooflijk verwend en helemaal volgestopt met eten! De eerste avond mocht ik genieten van een over-over-overheerlijke hotpot. De tweede dage gingen we naar de markt, waar we ingredienten voor het middag- en avondeten gingen halen. Bij de lunch kreeg ik een over-over-overheerlijke eendencurrie, en ook nog mijn lievelingseten in Vietnam: over-over-overheerlijke Banh Xeo. Dit is een rijstpannenkoek, met tauge, garnaal, varkensvlees, sla en kruiden. Genieten. Het leukste was dat ik zelf ook heb mogen proberen om ze te bakken! (Dat is best moeilijk) Jammer dat Vietnamezen zo goed voor hun gasten zorgen: na een hele dag van eten had ik behoorlijk buikpijn! Na een kort middagdutje werd ik al weer wakker gemaakt: Tijd voor het diner. Dit keer aten we bij de oom van mijn gastheer. Wederom een overheerlijke currie, Banh Xeo en rijst met groenten en eend.
Na een paar uur uitbuiken en natafelen, gingen we terug naar huis. Na al het harde werken gingen we allemaal vroeg slapen: vanochtend zijn we vroeg terug gegaan naar Ho Chi Minh City.
Vandaag dus wat tijd voor mezelf gehad. Nog even genieten van de chaos in het verkeer, nog even lachen naar de strontvervelende mannetjes die vragen of je achterop de motorbike wilt, nog één keer proeven van de simpele maar heerlijke rijst en noodlesoup, nog even uitzweten vanwege de hitte; even afscheid nemen van het land dat 3 maanden lang mijn land is geweest. Ik heb me hier thuis gevoeld, vooral omdat sommige mensen zo hard hun best doen om je hier thuis te laten voelen. Ik heb met volle teugen genoten van mijn tijd hier en wie weet wat de toekomst brengt!
Life's for the living, so live it,
Or you're better of dead
Hier ben ik dan weer met, voorlopig, mijn laatste reisverslag!
Ik ben nu in Ho Chi Minh City. Ik heb een rustig dag in en rond het hotel, zodat ik alles kan regelen voor mijn terugreis morgen. Deze begint voor mij al vroeg: om half 6 staat het ontbijt klaar. Na een reis van 18 uur zal ik morgenavond dan weer voet in Nederlandse bodem zetten!
Mijn laatste reisverslag eindigde in Hoi An. Ik ben hier langer gebleven dan ik in eerste instantie had bedacht! Ik vond het dorpje zo gezellig en knus dat ik mijn reisplannen veranderde. Dat is het voordeel van alleen reizen: Doen wat je zelf wilt!
Ik heb na Hoi An een bezoekje gebracht aan Hue. Eerlijk gezegd was hier niet veel boeiends! Ik heb een dag een scooter gehuurd en ben in de stad rond gaan rijden. Heerlijk! De volgende dag heb ik op de fiets tombes in de omliggende bergen bezocht. Pittig, maar het was goed om voor het eerst in tijden weer eens een beetje lichaamsbeweging te hebben. ;)
Vanaf Hue heb ik een 15 uur durende nachttrein naar Hanoi genomen. Dit is toch wel de meest ideale manier van reizen. Hoewel sommige mensen het bewegen van de trein vervelend vinden, vond ik het heerlijk om in slaap geschommeld te worden.
Bij aankomst in mijn hostel, kwam ik er achter dat zij tours naar verschillende toeristische plekken in het noorden organiseren. Omdat ik nog maar anderhalve week over had, bleek dat ik een goede planning moest maken. Het beste plan was zelfs, om meteen op de trein naar Sapa te stappen. Samen met 5 anderen ben ik twee dagen wezen trekken in de bergen. Met een gids in traditionele kleding en een groep van 10 vrouwen die ons volgden, zijn we door de rijstvelden gelopen. Eerst dachten we dat de vrouwen simpelweg heel vriendelijk waren om ons te helpen. Hoe naïef.. Zij hadden al lang bedacht dat zij ons niet met rust zouden laten, totdat we iets van het hadden gekocht. Aangezien er niet met ze te discussiëren viel, hebben we allemaal iets gekocht.
Die avond sliepen we bij een homestay. We werden bij het diner verwend met springrolls (loempia) die we zelf mochten maken. Na het eten kwam er een waterfles op tafel. Deze was echter niet gevuld met gewoon water, maar met ‘happywater’. Dit is de Vietnamese benaming voor rijstwijn. Aangezien het onbeleefd is om te weigeren, hebben we getoast met de bewoonster van het huis. Ze gaf aan dat we de fles leeg moesten maken, dus na een half uur lieten we haar trots zien dat het gelukt was. Vervolgens heeft ze met een grote glimlach op haar gezicht, de hele fles opnieuw gevuld. Toen die ook leeg was, zijn we maar stilletjes naar bed gegaan. ;)
De volgende dag hebben we de hike afgemaakt, en zijn we met de nachttrein weer terug gegaan naar Hanoi. Hier aangekomen heb ik me snel gedoucht en mijn tas opnieuw ingepakt, want het was tijd om naar Ha Long Bay te gaan!
Ha long Bay is een van de zeven wereldwonderen! Voor de kust van Vietnam liggen duizenden rotseilanden. In Vietnam zegt men dat het er 1969 zijn. Dit is het jaar dat Ho Chi Minh is overleden, dus volgens vele niet-Vietnamezen is het een verkeerd nummer. In de baai schijnen meer dan 3000 eilanden te zijn.
Met een groep van 30 jongeren zijn we naar een van de eilanden gegaan, en daar hebben we 2 nachten geslapen. In de tijd op het eiland konden we kajakken, wake boarden, ‘tuben’, rotsklimmen en natuurlijk zonnen! Geweldige dingen om te doen, met een nog mooiere ambiance.
De dag na terugkomst heb ik rustig aangedaan. Omdat het eind van de reis is zicht was, heb ik mezelf verwend met een dagje souvenirs winkelen!
De volgende dag was het alweer tijd om terug te vliegen naar Ho Chi Minh City. Ik was door een Vietnamese jongen, die ik had ontmoet in het park bij mijn eerste bezoek, uitgenodigd om naar zijn geboortedorp te gaan. Opnieuw een hele leuke ervaring met de Vietnamese cultuur. Ik ben twee dagen lang ongelooflijk verwend en helemaal volgestopt met eten! De eerste avond mocht ik genieten van een over-over-overheerlijke hotpot. De tweede dage gingen we naar de markt, waar we ingredienten voor het middag- en avondeten gingen halen. Bij de lunch kreeg ik een over-over-overheerlijke eendencurrie, en ook nog mijn lievelingseten in Vietnam: over-over-overheerlijke Banh Xeo. Dit is een rijstpannenkoek, met tauge, garnaal, varkensvlees, sla en kruiden. Genieten. Het leukste was dat ik zelf ook heb mogen proberen om ze te bakken! (Dat is best moeilijk) Jammer dat Vietnamezen zo goed voor hun gasten zorgen: na een hele dag van eten had ik behoorlijk buikpijn! Na een kort middagdutje werd ik al weer wakker gemaakt: Tijd voor het diner. Dit keer aten we bij de oom van mijn gastheer. Wederom een overheerlijke currie, Banh Xeo en rijst met groenten en eend.
Na een paar uur uitbuiken en natafelen, gingen we terug naar huis. Na al het harde werken gingen we allemaal vroeg slapen: vanochtend zijn we vroeg terug gegaan naar Ho Chi Minh City.
Vandaag dus wat tijd voor mezelf gehad. Nog even genieten van de chaos in het verkeer, nog even lachen naar de strontvervelende mannetjes die vragen of je achterop de motorbike wilt, nog één keer proeven van de simpele maar heerlijke rijst en noodlesoup, nog even uitzweten vanwege de hitte; even afscheid nemen van het land dat 3 maanden lang mijn land is geweest. Ik heb me hier thuis gevoeld, vooral omdat sommige mensen zo hard hun best doen om je hier thuis te laten voelen. Ik heb met volle teugen genoten van mijn tijd hier en wie weet wat de toekomst brengt!
Life's for the living, so live it,
Or you're better of dead
-
02 Mei 2013 - 13:36
Sandra:
Lieve Marin, wat zal ik je leuke verhalen gaan missen! maar ik ken heeeeeel veel mensen die de nachtjes aftellen dat je weer thuis bent. Wat een ongelooflijke kanjer ben jij dat je dit avontuur bent aangegaan, zo waardevol voor je verdere leven! Ik wens je een hele goede reis en hoop dat die muggenbulten zich koest houden daar op je been. Wel een aandenken voor je....
Tot gauw! Dikke kus van Rob en mij. xoxo -
02 Mei 2013 - 14:03
Gerda:
Nog even genieten! ja en dan zijn de drie maanden om! Wij hebben hier mogen genieten van al je mooie verhalen. Verhalen over de kinderen waar je zo intens van hebt genoten en die je in je hart hebt gesloten maar die je ook een traantje hebben bezorgd omdat je weet het eigenlijk anders zou kunnen! Verhalen over je ervaringen in een land, zo heel anders dan je eigen kikkerland! Maar je bent het land en de mensen met al hun eigenaardigheden, bijzonderheden en waardigheden enorm gaan waarderen . Ja en dan al die nieuwe lichtjes, zoals je ze zelf noemde in een van je verhalen, die voor je zijn gaan branden! Koester het en hou ze warm!
Wat zal je het land, de mensen en het vrijheidsgevoel gaan missen.
Lieverd, een enorme mooie ervaring voor het leven!
Maar nog even en dan............kunnen wij weer van jou genieten!
Wat heerlijk om je straks weer lekker een knuffel te kunnen geven!
Een goede terugvlucht en tot morgen. x x -
02 Mei 2013 - 15:56
Nicky:
Ja wat gaat dat snel.
En wat hebben we genoten van je mooie reis verslagen en je ervaringen.
Die kan je mooi in je zak steken.
Nog even genieten en dan ben je weer terug in het iets wat frisse NL.
Vergeet je niet wat zon in te pakken !!!
Lieve groet Stefan en Nicky -
02 Mei 2013 - 21:17
Henriette:
Hoi Marin,
Wat fijn om toch nog op jou laatste dag een verslag te ontvangen met weer mooie ervaringen en belevenissen.
Wat moet jij veel kleding achter laten om al deze ervaringen in je tas mee te krijgen.
Mooie, verdrietige, gezelligge, spannende en diep treffende momenten hebben we met je mogen delen maar ik denk als we je straks spreken er nog heel wat meer los komt.
Daar wachten we dan nog maar 24 uur op.
Ik wens je een fijne terug reis en zie je weer in koud nederland.
Liefs
Ook oma wil je nog een goede reis wensen en sluit je weer graag in de armen.
Tot in Abcoude groetjes en kusjes van Oma -
03 Mei 2013 - 22:01
Antje:
Lieve Marin,
Bedankt voor je prachtige reisverhalen. Goede reis terug en we (vooral Lilly en Else) hopen je snel weer te zien.
Liefs,
Antje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
